پس از شصت سال بالاخره سازمان سیا آمریکا اسنادی را درباره‌ی کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دولت مصدق منتشر نمود که نشان می‌داد دولت آمریکا در این کودتا نقش بارز داشته است. کودتایی با برنامه‌ریزی دقیق قبلی: بسیج عده‌ای از مردم برای تظاهرات، هماهنگ نمودن روزنامه‌ها علیه دولت برآمده از مجلس، ورود تانکهای ارتش، پشتیبانی دولتهای خارجی، اعلام نخست وزیری جدید، بازداشت نخست وزیر برکنار شده و یارانش و سرکوب مخالفان توسط ارتش، پلیس و لباس شخصی‌های همراه پلیس. 

چیزی که بار‌ها و بار‌ها توسط آمریکا و انگلیس در کشورهای مختلف تجربه شده و تجربه می‌شود. علیه سالوادور آلنده در شیلی و علیه هوگو چاوز در اولین دور ریاستش در ونزوئلا و اخیراً در مصر علیه مرسی. معلوم نیست که سازمانهای اطلاعاتی غرب کی اسناد دیگر دخالتهای خود را علیه منتخبان ملت‌ها منتشر می‌کنند و چه توجیهاتی برای آن‌ها می‌تراشند تا مردم خود را قانع کنند که پا بر اصول و ارزشهای دموکراتیک خود نگذاشته‌اند. اصولی که عملاً به آن اعتقادی ندارند و هر جا که منافع خود یا دست نشاندگانشان به خطر افتد نادیده انگاشته می‌شوند. 

بنگاه خبرپراکنی بی‌بی سی به همین مناسبت در صفحه‌ی ویژه خود مقالات بسیاری را آورده و تلاش نموده از زوایای مختلف آن کودتا را بررسی نماید. روایتهای مختلف و اسناد منتشر شده را بازگو نماید. اما در این میان جای یک موضوع به شدت خالی است با وجودی که دسترسی به آن برای بی‌بی سی بسیار ساده است اما هیچ اشاره‌ای به آن نرفته است: موضعگیری و اخباری که بی‌بی‌سی در‌‌‌ همان روز‌ها در مورد این واقعه منتشر می‌کرد. 

بی‌بی‌سی ادعای بی‌طرفی در رخدادهای جهانی و استقلالش از سیاستهای دولت بریتانیا و رعایت اصول خبرنگاری را دارد. ادعایی که آن را بسیاری پذیرفته و باور نموده‌اند و نباید این باور در میان شنوندگان آن خدشه یابد برای همین گذشت شصت سال هم برای آشکار نمودن نقش بی‌بی‌سی در این کودتا و سایر رخداد‌ها کافی نیست. اگر این اعتماد بشکند دیگر نمی‌تواند زمانی که می‌خواهد واقعیت‌ها را مقلوب نموده و بجای آن تصویری را که خود می‌خواهد برای مخاطب خلق نماید. چیزی که بی‌بی‌سی فارسی امروزه درباره‌ی حوادث بهار عربی سخت بدان مشغول است بخصوص درباره‌ی مصر. 

این روز‌ها حسیب عمار گزارشگر بی‌بی‌سی فارسی در مصر – با رعایت اصول خبرنگاری! - چه شعبده‌ها می‌کند. در طول تحصن ۴۷ روزه مخالفان کودتا در میدان‌های رابعه و نهضت و سایر میدان‌ها او به‌جای مصاحبه با سخنگویان «ائتلاف حمایت از قانون و رد کودتا» که برگزارکننده‌ی تحصن و تظاهرات هستند یکباره آقای محمد الظواهری را یافته و با او در این باره مصاحبه می‌کند. شخصی که دور‌ترین نسبت را با دیدگاه‌های سیاسی و عملی رهبران مخالف کودتا دارد تا به بیننده القا نماید طرفداران مرسی و مخالفات کودتا عده‌ای سلفی تکفیری هستند که برای اسلحه بیش از صندوق رأی اعتبار قائلند. 

در حوادث کشتار تظاهرکنندگان در میدان رابعه، النهضه‌ و مسجد الفتح فقط و فقط روایتهای دولت کودتا و تلویزیونهای حامی کودتا را بیان نمود. در نقل وقایع به شکلی کاملاً غیر حرفه‌ای در مورد نظر مردم درباره‌ی دولت مرسی، کودتا، نفوذ اخوان و حامیان غیر اخوانی ریاست مرسی به نقل قول از مخالفان می‌پردازد. از اینهمه وقایعی که بصورت پخش مستقیم از تلویزیونهای مختلف و از جمله الجزیره مباشر مصر پخش می‌شود راحت گذشته و تصاویری گنگ و مبهم نشان می‌دهد که وقتی در کنار صحبت‌هایش قرار داده شوند به بیننده القا می‌کند طرفداران مرسی عده‌ای کم از اخوانی‌ها هستند برخی گروههای تکفیری هم طرفدار مرسی‌اند و همواره در حال تخریب و درگیری‌اند و پلیس و ارتش در مواجهه با آن‌ها منتهای خویشتنداری را دارد. 

او می‌گوید: «من خبرنگار هستم آنچه را که می‌بینم می‌گویم» و در حالی که حوادث را میلیون‌ها بیننده بصورت زنده تماشا می‌کنند او جز روایت کودتاچیان از حوادث را نمی‌بیند. حتی همه‌ی آنچه را که همین تلویزیون رسمی مصر نشان می‌دهد هم نمی‌بیند. نمی‌بیند که اسامة الحسینی رئیس شرکت پیمانکاران عرب درباره‌ی سوختن ساختمان شرکتش می‌گوید: ساختمان را تظاهر کنندگان آتش نزدند بلکه با شلیک توسط هلیکو‌پ‌تر ارتش آتش گرفت. برای همین طبقات پایین سالمند و طبقات بالا سوخته‌اند. و فردایش بخاطر این مصاحبه از منصبش برکنار می‌شود. عمار سخن محمد سلیم العواء را نمی‌شنود که من با اخوانی‌ها در انتخابات ریاست جمهوری رقیب بودم اما باید حق را گفت و حقیقت این است که اخوانی‌ها بجز در سال ۱۹۴۸ در جنگ فلسطین و علیه اسرائیل دیگر دست به اسلحه نبرده‌اند. آیا گفته‌های شخصیت بارزی چون العواء به اندازه‌ی نقل قول از یک نا‌شناس که عضو حزب مصر الاحرار است ارزش بازگویی ندارد. 

مسؤول کلیسای سوخته شده در منیا اعلام می‌کند که کلیسا را چماقداران وابسته به پلیس (بلطجیه) آتش زده‌اند نه متظاهران علیه کودتا. اما حسیب چنان می‌نماید که اخوانی‌ها در پس هر غارت و تخریبی قرار گرفته‌اند! 

او نمی‌تواند بیش از ۹۰ جسد را در مسجد فتح بشمارد! نمی‌دانم نمی‌تواند بیش از عدد نود را بشمارد یا نمی‌خواهد به شمارش اجساد ادامه دهد تا رقم او از رقم اعلامی وزارت کشور نگذرد. 

شعبده‌های خبری بی‌بی سی فارسی ادامه دارند. و البته بی‌بی سی فقط به اصول خبرنگاری پایبند است. مستقل است، بی‌طرف است و فقط اخبار واقعی را بیان می‌کند و...! 

امروزه دیگر برای تشخیص واقعیت از دروغ لازم نیست ۶۰ سال به انتظار نشست. اما مگر می‌توان کسی را که خود را به کوری زده بینا کرد؟